Miðvikudag 24. febrúar næstkomandi verður kynning á tveimur MA-ritgerðum í sagnfræði. Hún fer fram í stofu 101 í Árnagarði og hefst kl. 16. Allir eru velkomnir á meðan húsrúm leyfir. Stutt lýsing á ritgerðunum fylgir.
Brynja Björnsdóttir
„Ég vil heldur skilja við þann sem ég elska heldur en að lifa í ósamlyndi alla ævi“. Skilnaðarlöggjöf, umfang og ástæður hjónaskilnaða á Íslandi 1873-1926.
Leiðbeinandi Ólöf Garðarsdóttir.
Viðfangsefni ritgerðarinnar er tvíþætt: annars vegar gildandi skilnaðarlöggjöf og hins vegar umfang og ástæður hjónaskilnaða á Íslandi árin 1873-1926. Á rannsóknartímabilinu gátu hjón búsett hér á landi, eins og aðrir þegnar Danakonungs, sótt um skilnað fyrir dómstólum eða með leyfi stjórnvalda í nafni Danakonungs. Í erindinu er fjallað um hugmyndafræðilegar og lagalegar forsendur þessara tveggja kerfa sem höfðu úrlausnarvald í skilnaðarmálum og greint frá því hvor leiðin að hjónaskilnaði hafi verið algengari hér á landi, dómstólaleiðin eða bónarleið til konungs (leyfisveitingarkerfið). Kynntar eru helstu niðurstöður rannsóknarinnar á hjónaskilnuðum á Íslandi: fjöldi og tíðni skilnaða, algengustu skilnaðarástæður, hvor aðilinn átti oftar frumkvæði að skilnaði og hvernig fór með forsjá barna og eignaskipti. Einnig er greint frá því hvaða samfélagshópi flest skilnaðarhjónin tilheyrðu og hvort skilnaðir hafi verið algengari meðal hjóna búsettum í þéttbýli eða dreifbýli.
Einar Einarsson
Frá Jena til Maastricht. Uppruni „Þýska vandamálsins“ og áhrif þess á Evrópusamrunann 1806-1992.
Leiðbeinandi Guðmundur Hálfdanarson.
Til að skilja Evrópusamrunann til fulls er nauðsynlegt að hafa skilning á „Þýska vandamálinu“, því það myndar grunnþáttinn sem drifið hefur forysturíki Evrópusamvinnunnar, Frakkland og Þýskaland, til sífellt meiri efnahagslegs og pólitísks samruna. Í ritgerðinni er gerð grein fyrir uppruna Þýska vandamálsins á öndverðri nítjándu öld og þróun þess til vorra daga. Í brennidepli eru samskipti Þýskalands og Frakklands, rígurinn milli Prússa og Frakka frá dögum Napóleons og ummyndun þess rígs yfir í náið samband „vinaþjóðanna“ Þýskalands og Frakklands á síðari hluta tuttugustu aldar. Upphaf Evrópusamrunans í kjölfar síðari heimsstyrjaldarinnar og þróun hans til stofnunar Evrópusambandsins á tíunda áratugnum er sett í samhengi við Þýska vandamálið og hvernig það hefur sprottið upp með reglulegu millibili og yfirleitt orsakað frekari samruna Evrópuþjóða í hvert sinn. Í ritgerðinni er því haldið fram að Þýska vandamálið sé sprottið af ráðandi stöðu Frakklands í Evrópu við upphaf nítjándu aldar. Vandamálið hafi síðan þróast út í það að verða ráðandi grunnþáttur í Evrópusamvinnunni, en ekki einungis einn af fjölmörgum, óljósum sameiningarkröftum sem virkað hafa á ríki í álfunni.